Inne Dokumenty
Mapa Mostu Euroazjatyckiego

Szybkobiezne koleje magnetyczne

Korytarz Infrastruktury

Euroazatycki Most Lądowy

  • Co to takiego?
  • Kto jest zaangażowany?
  • Dlaczego tak mało o tym się mówi?

Ponad 2000 lat temu słynny "Szlak Jedwabny" przechodził ze wschodniego wybrzeża Chin poprzez centralną Azję, Iran, Turcję aż do Europy. Służył on jako pas napędowy dla rozszerzenia handlu oraz wymiany kulturowej. Obecnie kilka państw w Eurazji, m.in. Chiny, odbudowuje ten szlak jako nowoczesny korytarz kolejowy jako "Nowy Szlak Jedwabny". Wskład, którego wchodzi egzystująca Transyberyjska linia kolejowa. A dodatkiem do tego będzie obecnie na ukończeniu linia kolejowa z południowej i wschodniej części Chin poprzez północny Myanmar (Burma), przechodząc przez Bangladesz, Indie, Pakistan, Turcję aż do Europy. Rozciągając się ponad 11 000 km od portu w Rotterdamie (Holandia) aż po wschodnie wybrzeże Chin. Trakty te połączą zaawansowany sektor maszynowy i związane z nim możliwości w Europie, z 4.5 miliardami ludzi - stanowiącymi obecnie większą część ludzkości - zmieszkującymi Eurazję.

  Zakładając, iż Nowe Bretton Woods, nowy system finansowo - monetarny zostanie wprowadzony pozwoli to na energiczne rozpoczęcie budowy Euroazjatyckiego Mostu Lądowego. Kreującego wysokiej technologii korytarze infrastruktury i przemysłowy rozwój, wraz ze "spiralnymi ramionami" sięgającymi do Afryki obu Ameryk i Australii.

  Jest to największy projekt rozbudowy infrastruktury w świecie, który rozpocznie wielki rozwój przemysłowy w nowożytnej historii świata, zmieniając ogólnoświatowe związki gospodarcze. Co najważniejsze nie jest to czystą teorią akademicką, marzeniami lecz rzeczywistością.

  Rzymski konserwatywny dziennik „Libero", mający wielu czytelników wśród wiodących kół włoskiej sceny politycznej, zamieścił 30-go grudnia 2001 r. obszerny artykuł na temat projektu Euroazjatyckiego Mostu Lądowego, szczególnie eksponując przy tym rolę Lyndona LaRouche’a jako głównego inicjatora tego wielkiego przedsięwzięcia. Cytując słowa artykułu:

  „Planeta pojmowana jako olbrzymi plac budowy, z prawdziwie futurystycznym ‚Szlakiem Jedwabnym‘ nowego tysiąclecia, który z pomocą ultranowoczesnej infrastruktury może połączyć Europę z Azją: mosty, podwodne tunele, kolej magnetyczna oraz trasy wodne, które po ich regulacji staną się jednymi z głównych arterii dla przewozu ludzi i towarów. Pierwszym człowiekiem, który rozwinął wizję takiego „Szlaku Jedwabnego", był amerykański polityk, zaliczany do tak zwanych „reaganowskich demokratów", polityk, który był także autorem projektu obrony strategicznej opartej na technologii lotów kosmicznych (SDI), zaprezentowanym przez prezydenta Reagana: Lyndon LaRouche."

  „Libero" kontynuuje: „Wiele rządów starego kontynentu oraz Azji zaangażowanych jest obecnie w rozmowy dotyczące realizacji tego projektu." Następnie wymieniane są te fragmenty przyszłego ponadkontynentalnego mostu, które już w chwili obecnej ulegają realizacji: w Chinach budowa trasy kolejowej do Tybetu oraz trasy kolei magnetycznej Szanghaj- Pudong; w Bangladeszu budowa mostu nad Bramaputrą; oficjalnie potwierdzone już zlecenie budowy olbrzymiego mostu łączącego rosyjski Sachalin z Japonią; projekt regulacji delty Mekongu w Indochinach, czy wreszcie budowa tunelu pod Cieśniną Bosfor, który – dodatkowo do istniejącego już mostu – stworzy nowe bezpośrednie połączenie pomiędzy Europą a Azją.

Spróbuj to przemyśleć


WYSZUKIWARKA

Pragniemy poinformować, że dotępna jest wyszukiwarka w zasobach polskich stron larouchepub.com.
Pytania i komentarze prosimy kierować

MAPA  STRONY | BIULETYN  INFORMACYJNY | NOWA SOLIDARNOŚĆ | PRACE  LAROUCHE'A | LINKI